فشار رواني چيست؟
پاسخ بدن به محركهاي بيروني و دروني فشار رواني ناميده مي شود. رهاسازي بيروني فشار رواني شامل تغيير شغل، نقل مكان به يك شهر جديد، ازدواج ، مرگ شخص محبوب و وجود يك بيماري در خانواده مي باشد. حوادث شادي آور به همان اندازه غمبار مي تواند فشارزا باشند) . محركهاي دروني شامي ناراحتي جسماني و يا رواني است
ويژگي شخصيتي ، از قبيل نياز به بي نقص گرايي يا بدست آوردن رضايت ديگران، نيز مي توانند فشارآفرين باشند. فشار رواني مي تواند هم واكنش هاي مثبت و هم منفي ايجاد كند. به عنوان نمونه، شايد به دليل احساس بي كفايتي ، ميل به بي نقص بودن داشته باشيد و در نتيجه فشار دائمي كه بر خورد وارد مي كنيد در نهايت به ضرر خودتان تمامي مي شود. از سوي ديگر، ممكن است شما فشار را به صورت مثبت تجربه كنيد و در نتيجه به شدت برانگيخته شده و مولد باشيد و بتوانيد بيش از آنچه كه در شرايط معمولي مي توانستيد، موفقيت بدست آوريد
چرا فشار رواني آسيب رسان است؟
فشار چه مثبت باشد و چه منفي، واكنش هاي جسماني ايجاد مي كند. بدن هورمونها و مواد شيميايي كه كاركرد قلب, ريه ها وعضلات و ساير اندامها را تشديد مي كنند، ترشح مي كند. اين پاسخ ممكن است حالت دفاعي داشته باشد و شما را قادر كند كه مثلاً از يك ماشين بي احتياط فرار كنيد . وقتي دوباره احساس ايمني كرديد، تغييرات بدني مذكور ناپديد مي شوند. بهرحال، اگر فشار رواني براي يك دوره طولاني تداوم يابد ، هورمونها نيز بطور مرتب ترشح كرده و بدن شما را تحريك خواهد كرد، در نهايت اين تبادل بين روان و بدن موجب فرسايش مي گردد
اگر در حال فشار رواني زياد باشم بدنم چگونه آن را به من اطلاع مي دهد؟ وقتي بدنتان براي يك دوره زماني زياد تحت فشار رواني و تحريك باشد ، با استفاده از نشانه هاي پريشاني كه در زير مي آيند به شما هشدار خواهد داد
تنش
افزايش ضربان قلب
تحريك پذيري
بي خوابي
درد گردن يا پشت
خستگي
سر درد
ناراحتي معدي
يبوست / تكرر ادرار
افزايش يا كاهش اشتها
افزايش مصرف مواد (از قبيل سيگار، الكل ، كافئين و داروها)
اين علائم نشان مي دهند كه شما بايد سبك زندگي و علائق فشارآلود خود را ارزيابي كنيد. فشار رواني طولاني توانايي لذت بردن شما از زندگي را مختل كرده و بيماري جسماني و يا عاطفي ايجاد مي كند. بيماريهايي كه با فشار رواني مرتبط هستند (اما ضرورتاً ناشي از آن نيستند) عبارتنداز: زخم معده، اختلال روده، تحريك پذيري، فشارخون بالا، سردردهاي ميگرني و درد پشت يا گردن
اگر علايم هشدار يا بيماريهاي مرتبط با فشار رواني تداوم يافتند با يك متخصص طبي يا بهداشت رواني مشورت كنيد. همچنين با استفاده از خطوط راهنماي زير مي توانيد تا حدي بهبود يابيد
چگونه مي توانم سطح فشار رواني خود را ارزيابي كنم؟ خيلي از مردم نمي دانند كه غييرات عاطفي كوچك ناشي از فشار رواني هستند. سئوالات خود ارزيابي زير به شما كمك مي كند تا نشانه هاي فشار رواني را در زندگي خود پيدا كنيد
آيا آرام بودن و شوخي كردن برايتان ممكن است؟
آيا براحتي تحريك پذير مي گرديد؟
آيا خوابيدن در شب برايتان مشكل است؟
آيا احساس مي كنيد كه مسئوليت هايتان سنگين است؟
آيا علائم جسماني فشار رواني را تجربه مي كنيد (از قبيل معده تحريك پذير)_
آيا علاقه خود به روابط اجتماعي را از دست داده ايد؟
آيا در تمركز بر تكاليف دانشگاه يا انجام با كفايت كارها دچار ناتواني هستيد؟
آيا ميل شما به مصرف سيگار يا داروها افزايش يافته است؟
اگر شما به 4 سئوال از 8 سئوال فوق جواب مثبت بدهيد، در آن صورت لازم است كه راهبردهاي ذكر شده در زير را جهت مقابله با فشار رواني اضافي تان مورد استفاده قرار دهيد
راهبردهاي مقابله اي معمول
ورزش جسماني فعال – ورزش منظم به كاهش تنش عضلاني كمك كرده و احساس سلامتي را ارتقا مي دهد. تنش جسماني ناشي از نگراني نيز امكان دارد توسط ورزش كاهش يابد . ماساژ نيز همين اثرات را ايجاد مي كند
محدود كردن وظايف كاري و فعاليت هاي خارج از برنامه درسي – گفتن (نه) به درخواستهاي افراطي كارفرما و نيز داشتن زمان استراحت مي تواند فشار رواني را به حداقل برساند
خانواده، دوستان، گروههاي اجتماعي – نظامهاي حمايتي دوست داشتني به مواجهه با حوادث فشارزا كمك مي كند
تعطيلات يا (زمان بازي) – طرح ريزي براي داشتن زمانهاي فراغت كوتاه (يا تعطيلات طولاني تر) جهت آرامش دادن به خودتان در دوره هاي اوج فشار رواني بسيار حائز اهميت است
سرگرمي ها: برا ي خودتان سرگرمي هايي را پيدا كنيد و تا پايان يافتن تاثيرات فشار رواني انرژي و توجه خود را به آن معطوف سازيد
مذهب – عبادت مي تواند تاثير آرا م كننده بر بدنتان داشته باشد
مشاوره – صحبت با يك مشاور برا ي تشخيص مشكلات توليد كننده فشار رواني و شكستن الگوهاي منفي تحريك كه موجب فشار مي شوند، مفيد است
روشهاي ايجاد آرامش – شركت در كارگاههاي آموزشي اداره فشار رواني و آرام كردن تنشها، روشهاي موثر اداره كردن فشار رواني را به شما ياد مي دهد
تمرين زير خيلي ساده بوده و مي تواند در شما ايجاد آرامش نمايد. روزي دوبار آن را انجام دهيد ترجيحاً قبل از صبحانه و بعد از شام
رهايي از فشار رواني
به طور راحت بنشينيد
چشمانتان را ببنديد
تمام عضلات خود را به صورت عميق آرام كنيد و حالت آرامش را حفظ كنيد
از طريق بيني نفس بكشيد . به موازات بيرون دادن نفس، در مورد كيفيت تنفس تان فكر كنيد و واژه اي (مثلاً عدد يك) را بصورت آرام براي خود تكرار كنيد. از طريق تمركز بر تكرار واژه ، جلوي حواسپرتي توسط افكار مختل كننده را بگيريد
اين عمل را 10 الي 20 دقيقه ادامه دهيد. بعد از انجام تمرين مذكور، خيلي سريع بلند نشويد و با چشمان باز چند دقيقه بنشينيد

مترجم:مجيد محمود عليلو

http://www.modiryar.com/

چگونگی کنترل استرس یکی از بهترین شیوه‌ها برای حفظ سلامت بدن است.شواهد نشان می‌دهد فشار بیش از حدی که در زندگی بر ما وارد می‌شود، فقط باعث از بین رفتن حال و حوصله، و تغییر خلق و خو نمی شود. افرادی که همیشه تحت استرس هستند نسبت به انواع بیماری‌های جسمی، از سرماخوردگی ساده گرفته تا فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی نیز آسیب‌‌پذیرترند.

در دهه اخير موضوع استرس و آثار آن در سازمانها مورد توجه بسيار واقع گرديده است اگر چه در علم پزشكي مساله فشار عصبي و علل و عوارض آن مدتهاست مورد بررسي و تحقيق قرار دارد اما باب اين بحث در رفتار سازماني تازه گشوده شده است.

عليرغم اين نظر كه استرسهاي مفيد نيز وجود دارد و مقداري از فشارهاي عصبي براي ايجاد تحرك و تلاش در انسان ضروري است ،زماني كه بحث استرس مطرح مي شود بيشتر به عوارض و ضايعات آن توجه شده واسترس مضر و مخل مد نظر قرار نمي گيرد.به هرحال استرس اثرات فراواني بر عملكرد و فعاليتهاي اعضاي سازمان دارد. مديران،كاركنان و ارباب رجوع سازمان تحت تاثير فشارهاي عصبي دچار حالات رواني خاصي مي شوند و دست به اعمالي مي زنند كه مستقيما در باز دهي سازمان منعكس مي گردد.فشارهاي عصبي داراي آثار جسماني نيز هست و از اين طريق هم به سازمان لطمات شديدي مي آورد. استرسهاي حاد نيروي انساني سازمان را هم ضايع مي كند و هدف سازمان را دستخوش تزلزل مي سازد. (سيد مهدي الواني، مديريت عمومي)

عده اي از صاحبنظران رفتار سازماني استرس را بيماري شايع قرن نامگذاري كرده اند.شايد هم به راستي دوران ما عصراسترس و فشارهاي عصبي است ،دوره اي كه در آن انسان بيش از هر زمان ديگري در معرض عوامل موجد استرس قرار گرفته ودر چنين جهان پر هياهويي چگونه مي توان از استرس اجتناب كرد يا به مصاف و مقابله پرداخت؟عوامل موجد استرس چيست و چگونه مي توان آن را مديريت كرد؟

دراين مقاله برآنيم تا استرس شغلي را تعريف و منشا عوامل ايجاد كننده و نشانه هاي آن شناخته شود و سرانجام راههاي مديريت استرس بيان گردد.

استرس شغلی چیست؟
استرس شغلی می تواند به عنوان پاسخهای فیزیکی و احساسی مضر تعریف شود و زمانی رخ می دهد که الزامات شغلی با توانایی ها، منابع یا نیازهای كارمندان مطابقت نداشته باشد. استرس شغلی می تواندبه ضعف سلامت وحتي آسيب ديدن افراد منجرشود. همچنين استرس شغلي به عنوان كنش متقابل بين شرايط كاروويژگيهاي فردي شاغل، ميزان بيش از حد خواست هاي محيط كار و در نتيجه فشارهاي مرتبط با آن است كه فرد بتواند از عهده آن بر آيد.


مفهوم استرس شغلی اغلب با چالش، اشتباه می شود، اما این مفاهیم یکی نیستند. چالش به ما، از نظر روانشناسی و فیزیکی، انرژی می دهد، و ما را تحریک می کند که مهارتهای جدید بیاموزیم و بر شغل خود مسلط شویم. هنگام چالش و تلاش شغلی، احساس آرامش و رضایت داریم. بنابراین، چالش یک جزء مهم برای کار سالم و بهره ور است. اهمیت چالش در زندگی کاری ما، احتمالا ً همان چیزی است که افراد می گویند که “کمی استرس برای شما خوبست”.


دلایل استرس شغلی چیست؟
تقریبا ً همه معتقدند که استرس شغلی، نتيجه تعامل بين فرد شاغل و شرایط کاری اوست. گرچه نقطه نظرات متفاوتي بر اهمیت مشخصات فردی كاركنان در مقایسه با شرایط کاری به عنوان دلیل اولیه استرس شغلی وجود دارد. این نقطه نظرات متفاوت مهم هستند زیرا طرق مختلفی را برای پیشگیری از استرس در کار، پیشنهاد می کنند.


بر طبق یک مكتب فكري، تفاوت در مشخصات فردی مانند شخصیت و شيوه سازگاري فرد، مهم ترین عوامل در ايجاد استرس كاري در افراد است به عبارت دیگر، چیزی که برای یک نفر استرس زاست ممکن است برای دیگری مهم نباشد. این ديدگاه استراتژی های پیشگیرانه اي را به دنبال داشته است كه تمركز بر كارمندان و راههايي براي كمك به آنها براي سازگاري با موقعيتهاي مختلف شغلي است.


گرچه اهمیت تفاوتهای فردی نمی تواند ناديده گرفته شود، شواهد علمی پیشنهاد می کند که برخي شرایط و موقعيتهاي کاری خاص برای اغلب افراد، استرس زا هستند.شواهد موجود از تحقيقات جديد،شرايط و موقعيت محل كاررا در استرس افراد بسيار موثر نشان داده و طراحي مجدد كار را يكي از مهمترين اقدامات پيشگيرانه داشته است.


نگرش niosh به استرس شغلی
بر اساس تجربه و تحقیق، niosh با این نظر موافق است که شرایط کاری نقش اساسی در ایجاد استرس شغلی دارد. گرچه، نقش عوامل فردی را انکار نمی کند. بر طبق نظر niosh، در معرض شرایط کاری استرس زا قرار گرفتن می تواند تأثیر مستقیم بر امنیت و سلامت کاركنان داشته باشد. اما همان طور که در شکل زیر نشان داده شده است، عوامل فردی و سایر عوامل موقعیتی می توانندجهت تقویت یا تضعیف این تاثير مداخله كنند. نمونه هایی از عوامل فردی و موقعیتی که می توانند به کاهش اثرات شرایط کاری استرس زا کمک کنند شامل موارد زیر است:
• تعادل بین کار و خانواده یا زندگی شخصی.
• يك شبکه حمایتی دوستان و همکاران.
• دیدگاه آرام و مثبت.  كارمندان پر استرس ممكن است دچار افسردگي يا عصبانيت شوند.  كارمنداني كه استرس و فشار زيادي را تحمل مي كنند از مرخصي هاي استعلاجي بيشتري استفاده مي كنند.  كارمندان ناراضي معمولا پس از اينكه مبالغ زيادي روي آموزش آنها سرمايه گذاري مي شود كار راترك، و اين مبلغ مجددا بايد بر روي يك كارمند جديد سرمايه گذاري شود.  استرس شغلي بازدهي و بهره وري كاركنان را كاهش مي دهد.  اشتباهات انجام گرفته توسط كارمندان پر استرس باعث كارهاي با كيفيت پايين مي شود.  افرادي كه استرس بسيار زيادي را متحمل مي شوند توجه كمتري به انجام كار خود دارند و احتمال اين وجود دارد كه در اثر غفلت از تجهيزات كاري به خودشان يا ديگران آسيب برسانند.
طبق موسسه ملي بهداشت و ايمني حرفه اي(niosh)برخي از علائم هشدار دهنده استرس شغلي عبارتند از:

شرایط شغلی که ممکن است منجر به استرس شود:
طراحي وظایف: حجم كار زياد، كم بودن ساعات استراحت، ساعات و شیفت کاری طولانی؛ كارهاي روتین که اساسا ً مفهومی ندارندو از مهارت کارمند استفاده نمی کنند، و حس کنترل در آنها کم است.
سبک مدیریت: فقدان مشارکت توسط كارمندان در تصمیم گیری، ارتباطات ضعیف در سازمان، فقدان سياستهاي خانواده دوستي
روابط بین شخصي: محیط اجتماعی ضعیف و فقدان حمایت یا کمک از طرف همکاران یا مافوقها.
نقش های کاری: توقعات شغلی متعارض یا نامطمئن، مسئولیت بيش از اندازه
نگرانی های کاری: عدم امنیت شغلی و فقدان فرصت برای رشد، پیشرفت، یا ارتقاء؛ تغییرات سریع برای آنچه که کارمندان برای آن آماده نیستند.
شرایط محیطی: شرایط ناخوشایند یا خطرناک فیزیکی از قبيل: شلوغی، سرو صدا، آلودگی هوا، یا مشكلات ارگو نوميكي.
ارزشهاي جامعه:وقتي ارزشهاي جامعه در ميان افراد مختلف باشد ممكن است باعث ايجاد استرس شود.هر جامعه اي ارزشهاي خاص خود را دارد كه افراد در مراجعه به آنها در صورت عدم آشنايي و رفتار درست ممكن است دچار استرس شوند.
فشار كاري كم: انجام دادن كار كم نيز يكي از علل استرس است.درماندگي سر رفتن حوصله،نار ضايتي سلامتي را كاهش مي دهد
استرس و عملكرد كاري
سطوحي از استرس ممكن است به بهتر شدن عملكرد كاري كمك كنند.شكل پايين ارتباط بين استرس و عملكرد كاري را نشان مي دهد. وقتي استرس وجود ندارد چالشهاي كاري وجود نخواهد داشت.كسالت و و ناتواني افزايش يافته و بر روي عملكرد اثر منفي مي گذارد.چنانكه استرس افزايش پيدا كند عملكرد به سمت بهبود مي رود و كاركنان آمادگي ذهني و رواني بالايي براي رويايي با چالشها پيدا مي كنند.

بعضي تحريكها مفيد هستند و كاركنان را براي رسيدن به احساس موفقيت و رضايت شغلي فعال مي كند. حال اگر مقدار استرس از سطح بهينه فراتر رود تقاضاهاي زياد از حد كاركنان افزايش مي يابد و سطح عملكرد افت مي كند.اين نقطه توان هماهنگي كاركنان از بين رفته،تصميم گيري براي آنها مشكل شده و رفتارهاي نامتعادل بروز مي دهد.همچنين اگر استرس از حد معيني بيشتر شود عملكرد بدتر شده و كاركنان با درهم شكستكي ذهني و فيزيكي روبرو مي شوند.
استرس، سلامتي و بهره وری
برخی مديران فكر می کنند که شرایط کاری استرس زا، لازم است و اينكه سازمانها برای اینکه در اقتصاد بهره ور و سود آور امروزي باقی بمانند باید بر کاركنان فشار وارد آورند و مسائل مربوط به سلامت را کنار بگذارند. اما یافته های تحقیقاتی خلاف این نظر را دارند. مطالعات نشان می دهند که شرایط کاری استرس زا در واقع همراه با افزايش غيبت، تأخیر، و تمايل كاركنان به ترك شغلشان در ارتباط مي باشد.
تحقیق niosh ويژگيهاي سازمانی كه با هر دوي سلامتي(كار با استرس پايين) و بهره وري در ارتباط است را شناسايي كرده است. مثالهایی از این خصوصیات شامل موارد زیر است:
• تشخیص کارمندان بخاطر عملكرد كاري خوبشان
• فرصتهایی برای پيشرفت شغلی
• فرهنگ سازمانی که برای کاركنان ارزش قائل باشند.
• کارهای مدیریتی که با ارزشهای سازمانی سازگار هستند.
در مورد استرس شغلی چه می توان انجام داد؟
مدیریت استرس:. تقریبا ً نیمی از شرکتهای بزرگ در ایالات متحده، چند نوع آموزش مدیریت استرس را برای نیروی کارشان، تدارک می بینند. برنامه های مدیریت استرس به کارگران راجع به ماهيت و منابع استرس، اثرات استرس بر سلامت، و مهارتهای شخصی برای کاهش استرس، تعلیم می دهد به طور مثال، تمرین های مدیریت زمان یا استراحت.
آموزش مدیریت استرس ممکن است به سرعت نشانه های استرس را کاهش دهد مانند مشکلات اضطراب و اختلال درخواب؛ همچنین مزیت به صرفه بودن و سهولت اجرا را دارند. گرچه، برنامه های مدیریت استرس دو ضرر مهم هم دارند:
• اثرات مفیداين آموزشها روي علائم استرس اغلب کوتاه مدت هستند.
• اين آموزشها اغلب اهميت دلايل ریشه ای استرس را انکار می کنند زیرا بر کارمند متمرکز هستند نه بر محیط.
تغییر سازمانی: يكي از راههاي كاهش استرس شغلي دعوت از مشاوران و كارشناسان جهت مشاوره در زمينه راههاي توصيه شده در بهبود شرايط كاري مي باشد. این نگرش مستقیم ترین راه برای کاهش استرس در کار است. که شامل شناسايي جنبه هاي موفق كار و طراحي استراتژيها يي براي كاهش يا حذف عوامل استرس زا مي باشد. مزيت نگرش این است که به طور مستقیم با دلایل ریشه ای استرس در کار سروکار دارد. گرچه، مدیران گاهی با این نگرش موافق نيستند. زیرا باعث تغییرات در کارهای معمول یا برنامه های تولیدی، یا تغییراتی در ساختار سازمانی می شود.
به عنوان یک قاعده کلی، فعاليتهايي كه برای کاهش استرس شغلی درمحل كار انجام مي گيرند بايد اولويت را تغييرات سازماني براي بهبود شرايط كاري قرار دهند. اما حتی دقیق ترین اثرات بهبود شرایط کار برای حذف استرس به طور کامل برای تمام کارمندان، بعید هست. به این دلیل، یک ترکیبی از تغییرات سازمانی و مدیریت استرس اغلب مفیدترین نگرش براي پيشگيري ازايجاد استرس درمحل كار مي باشد.
پیشگیری از استرس شغلی
هیچ رويكرد استاندارد شده ای برای توسعه یک برنامه پیشگیری استرس وجود ندارد. طراحي برنامه و راه حل های مناسب توسط چند عامل تحت تأثیر قرار می گیرند : اندازه و پیچیدگی سازمان، منابع در دسترس، و به ویژه انواع منحصر بفرد مسائل استرس در مواجه با سازمان.
گرچه ممکن نیست که یک توصیه جهانی برای پیشگیری استرس در کار، ارائه داد،اما ارائه دستورالعمل هایی بر فرايند پیشگیری استرس در سازمان ها ممکن است. در تمام موقعیت ها، فرايندي براي برنامه های پیشگیری استرس شامل سه مرحله متمایز می شود: تعیین مشکل، مداخله، و ارزیابی. برای موفقيت این پروسه، سازمان ها نیاز دارند که به طور كامل آماده شوند. حداقل آمادگي براي برنامه جلوگيري از استرس شامل موارد زير مي باشد:
• ايجاد آگاهي عمومي در باره استرس شغلی (دلایل، هزینه ها، و کنترل)
• اطمينان از تعهد و حمایت مدیران مافوق از برنامه
• مشاركت كارمندان ودر گير شدن در تمام مراحل برنامه
• ايجاد ظرفیت فنی برای هدایت برنامه (به طور مثال، آموزش تخصصی برای کارمندان یا استفاده از مشاوران استرس شغلی).
مشاركت كارمندان به همراه مدیران با هم در یک کمیته یاكارگروه حل مشکل می تواند یک نگرش ویژه ومفید برای توسعه برنامه پیشگیری استرس باشد.
مراحل پیشگیری
قوانين اخلاقي ،سلامتي ،شكايات شغلي و جابجايي كاركنان اغلب اولين علائم استرس شغلي را فراهم مي كند. اما گاهی هیچ نشانه ای وجود ندارد، به ویژه اگر کارمندان نگران از دست دادن شغلشان باشند. فقدان نشانه های آشکار یا گسترده، یک دلیل خوبی برای برطرف کردن نگرانی های استرس شغلی یا به حداقل رساندن اهمیت برنامه پیشگیری نیست.
مرحله ۱ – شناسايي مشکل: بهترین روش براي کشف گستره منابع ايجاد استرس در یک سازمان، تا حدودی به اندازه سازمان و منابع در دسترس بستگی دارد. بحث گروهی بین مدیران، نمایندگان کارگران، و کارمندان می تواند منابع غنی ای از اطلاعات را فراهم كند. چنین مباحثی ممکن است تمام آنچیزی باشد که براي درمان استرس در یک سازمان کوچک لازم باشد. در یک سازمان بزرگتر، چنین مباحثاتی برای کمک به طراحي بررسیهاي رسمی براي جمع آوری داده ها راجع به شرایط شغلي استرس زا از تعداد زیاد کارمندان مي تواند استفاده شود.
بدون توجه به روش بکار رفته برای جمع آوری اطلاعات، داده ها باید شامل درک کارمندان از شرایط کاریشان باشد و سطوح استرس، سلامت، و رضایت را در برگیرد. فهرست شرایط کاری که ممکن است منجر شود به استرس و علائم هشدار دهنده و اثرات استرس نقاط شروع خوبی را برای تصمیم گیری در مورد اطلاعات جمع آوری شده، فراهم مي كند.
معيارهاي عینی مانند غيبت، بیماری و ميزان جابجايي كاركنان، یا مشكلات عملكردي می توانند دلايلي براي حضور استرس شغلي باشند.گرچه، این معيارها تنها نشان دهنده های غیر دقیق استرس شغلی هستند.
اطلاعات حاصل ازاين بحثها، بررسی ها، و سایر منابع برای پاسخ به سوالاتی راجع به شناسايي مشکلات استرس و شرایط شغلی که ممکن است مسئول باشند باید خلاصه بندی و تحلیل شوندبه طور مثال، آیا مشکلات در خارج از سازمان وجود دارند یا تنها به اداره یا شغلهای ویژه ای محدود می شوند؟
• گروه بحث و مناظره با کارمندان ایجاد کنید.
• یک بررسی از کارمندان طراحی کنید.
• درک کارمندان را ازموقعيت، استرس، سلامت و رضایت شغلی، اندازه گیری کنید.
• اطلاعات عینی را جمع آوری کنید.
• اطلاعات را برای شناسايي موقعیت های مشکلات و شرایط شغلی استرس زا، تحلیل کنید.
مرحله ۲ – طراحي و اجراي مداخله ها: از آنجاییکه منابع استرس در کار تعیین شده اند و جنبه هاي این مسئله درک می شود، این مرحله برای طرح و اجراي استراتژی مداخله،تنظيم می شود.
در سازمان های کوچک، مباحث غیر رسمی که به شناسايي مشکلات استرس کمک مي كند، ممکن است عقاید مثمر ثمری را نیز برای پیشگیری بوجود آورد. در سازمانهاي بزرگ يك فرايند رسمي ممكن است نياز باشد. مشکلات مسلم، مانند محیط کار خصوت آمیز، ممکن است در سازمان فراگیر باشد و احتیاج به مداخله های گسترده در سازمان داشته باشد. سایر مشکلات مانند سنگینی کار افزوده ممکن است تنها در برخی ادارات وجود داشته باشد و بنابراین احتیاج به راه حلهای دقیق تری مانند طراحي مجدد روش انجام شغل داشته باشند. برخی مداخله ها ممکن است به سرعت اجرا شوند (به طور مثال بهبود ارتباطات، آموزش مدیریت استرس)، اما سایرین ممکن است احتیاج به زمان اضافه برای اجرا داشته باشند (به طور مثال طراحي مجدد شغل).
قبل از اینکه هر مداخله ای رخ دهد، کارمندان باید راجع به اعمالی که باید انجام دهند و زمان آن، اطلاع داشته باشند. یک کار آغازی، مانند یک ملاقات رو در رو ممکن است برای این منظور مفید باشد.  سردرد  اختلالات خواب  مشكل در تمركز  تند مزاجي  اختلال در گوارش  نارضايتي از كار  ضعيف بودن روحيه • منبع استرس را برای تغییر، هدف قرار دهید.
• استراتژی های مداخله را پیشنهاد و اولویت بندی کنید.
• مداخله های برنامه ریزی شده را به کارمندان منتقل کنید.
• مداخله ها را اجرا کنید.
مرحله ۳- مداخله ها را ارزیابی کنید: ارزیابی یک مرحله ضروري در فرايند مداخله است. ارزیابی برای تعیین اینکه آیا مداخله اثرات مطلوب را بوجود می آورد یا نه. و آیا تغییرات در مسیر مورد نیاز است یا نه ضروري است.
چارچوب های زمانی براي ارزيابي مداخله ها بايد ايجاد شوند. مداخله ها شامل تغییر سازمانی باید هم امنیت کوتاه مدت و هم طولانی مدت را دریافت کند. ارزیابی های کوتاه مدت ممکن است هر سه ماه یکبار برای تعیین سریع تأثیر برنامه یا نیاز ممکن برای تغییر مجدد انجام شوند. بسیاری از مداخله ها ممکن است اثرات اولیه را بوجود آورند که پابرجا نیستند. ارزیابی های طولانی مدت اغلب به طور سالانه انجام می شوند و برای تعیین اینکه مداخله ها اثرات طولانی مدت بوجود می آورند یا نه، لازم هستند.
ارزیابی ها باید بر همان نوع اطلاعات جمع آوری شده در طی مرحله تعیین مشکل متمرکز باشند، شامل اطلاعاتی از کارمندان راجع به شرایط کاری، سطوح استرس درک شده، مشکلات سلامت، و رضایت. استنباط کارمندان معمولا ً حساس ترین معيار براي شرایط کاری استرس زا هستند و اغلب اولین شاخص مداخله اثربخش را فراهم مي كند. با افزودن معيار هاي عینی مانند غيبت و هزینه های مراقبت سلامت ممکن است همچنین مفید باشند. گرچه، اثرات مداخلات استرس شغلی بر چنین معيار هايي تمایل دارند که کمتر واضح باشند و زمان زيادي را براي آشكار شدن مي گيرد.
فرايند پیشگیری استرس شغلی با ارزیابی خاتمه نمی یابد. در عوض، پیشگیری استرس شغلی باید مانند یک فرايند مستمر نگريسته شودکه اطلاعات ارزیابی را برای اصلاح یا تغییر مسیر استراتژی مداخله، استفاده می کند.
• هردوارزیابی های کوتاه مدت و بلند مدت را انجام دهید.
• استنباط کارمندان را از شرایط، استرس، سلامت، و رضایت شغلی را اندازه گيري کنید.
• معيارهای عینی را در نظر بگیرید.
• استراتژی مداخله را اصلاح کنید و به مرحله ۱ برگردید.
ده مهارت برتر مدیریت استرس
در زير ده مورد از مهارتهايي كه كاركنان براي كاهش استرس شغلي مي توانند انجام دهند آورده شده است:

۱. تأمل کن! به خاطر داشته باش که آرامش و سلامت ذهن تو مهم تر از هر آنچیزی است که در حال حاضر در مورد آن استرس داری.

۲. چند نفس عمیق و فکورانه بکش و سعی کن مشکل خود را در ژرف نمایی قرار دهی. از خود سوال کن “آیا این مشکل تا یک سال دیگر باقی می ماند؟ یا تا ده سال می ماند؟” اگر پاسخ “نه” است، پس بسیار سخت گیر هستید.

۳. کار دیگری به غیر از آنچه که در حال حاضر انجام می دهید و سبب استرس شماست، انجام دهید. می توانید کتابی بخوانید، به یک دوست تلفن بزنید، یک فیلم تماشا کنید، پیاده روی کنید یا هر چیز دیگر. وقتی که احساس می کنید که تمایل به پرخاشگری دارید، کار شما بازده ندارد. تنها ۱۰ دقیقه طول می کشد که سطح استرس شما کاهش یابد!
۴. استرس دیگران را تقبل نکنید و به خاطر داشته باشید که شما می توانید تنها خودتان را تغییر دهید نه دیگران را.

۵. آنچه که می توانید تغییر دهید را شناسایی کنید. بپذیرید که چیزهایی وجود دارند که شما هرگز تغییر نخواهید داد.

۶. تا جاییکه ممکن است زندگی خویش را سهل کنید. تصمیم بگیرید که کدام فعالیت ها بیشترین ارزش را برای شما دارند، و چیزهایی را که ارزش ندارند، حذف کنید.

۷. دوره های استراحت را برنامه ریزی کنید و مطمئن باشید که آن استراحت ها را خواهید داشت قبل از آنکه خیلی فرسوده شوید.
۸. وظایف با بیشترین استرس یا سخت ترین کارها را اول از همه در طول روز انجام دهید و برنامه ریزی کنید. زیرا زمانی است که شما بیشترین انعطاف پذیری را در مقابل استرس دارید و که باعث از بین رفتن منبع استرس خواهد شد.

۹. شجاعت نا کامل بودن را داشته باشید.

۱۰. حس شوخ طبعی در مورد مسائل داشته باشید. زندگی یک سیرک سه حلقه ای است. بخندید!

منبع:

http://forum.patoghu.com